Doorgaan naar hoofdcontent

De operatie 18-06-2023

18 juni zondag ochtend..

Met z'n allen gingen we die ochtend naar Lynde om nog even bij haar te zijn voor de operatie.

Allemaal nog een kusje en daar ging onze kleine meid. Een heel apart moment. 

Ze was nog maar zo kort bij ons, nog zo pril, zo teer en nu al een operatie...zo spannend..hoe zou alles verlopen? De operatie zou zo'n 4 uur in beslag nemen. We zouden gebeld worden als het achter de rug was. Rond 9.30 begonnen ze en om 15.15 werden we gebeld dat het gelukt was. De rug was gesloten en de drain geplaatst. Lynde was nog niet wakker. We zouden gebeld worden als ze wakker zou worden om naar haar toe te mogen gaan.

Eindelijk belde ze. Dat was savonds rond acht uur. Lyndes hoofd zat in het verband. Dat was even akelig. Maar gelukkig deed ze het verder goed. Ook waren er onwijs lieve verpleegkundigen waar we ze aan toe vertrouwde.

Het was persoonlijk een zwaar weekend. Van kraamvrouw was geen sprake. We verbleven in het Ronald Mac Donald waar het erg warm was. Ik kon nog niet lopen en had gelukkig een rolstoel ter beschikking en er was gelukkig een lift. Van slapen kwam weinig en om de drie uur moest ik kolven.

Ik denk dat ik wallen tot m'n tenen heb gehad dat weekend maar we moesten door. Zelfs de kamer moest maandag avond schoon gemaakt worden en ik stond te poetsen alsof ik niet bevallen was. We hadden onwijs veel spullen mee want je moest zelf ook voor je eten en drinken zorgen.

De kinderen waren mee. We dachten dat we dat wel zagen zitten, en gunde ze na al het logeren wel dat ze bij ons mochten zijn. Achteraf niet zo slim geweest maar ze kijken er goed op terug. Een mini vakantie zeg maar. Eerlijk is eerlijk..het huis en de tuin gaven je wel een vakantie gevoel.







Reacties

Populaire posts van deze blog

Sure steps en vudo

Vorige week woensdag hebben we de ' sure steps ' enkel brace mee gekregen. Gemaakt door Westland orthopedie. Lynde draagt ze nu een week maar helaas merken we nog geen resultaat. Ze wil graag zitten ipv staan omdat ze niet voldoende kracht heeft in haar beentjes.  Hopelijk komt het nog en anders heeft ze toch hogere spalken nodig om meer steun en stabiliteit te krijgen.  Vandaag hebben we een vudo gehad. Gelukkig was de druk in de blaas goed en geen reflux te zien deze keer. We blijven 5 x katheteriseren en over 9 maanden opnieuw controle. Verder is Lynde het zonnetje in huis. Ze kletst volop en is duidelijk aanwezig maar kan ook heel lief spelen. Soms staan we versteld van de woordjes die uit haar mond komen. '1,2,3,4,5' zegt ze dan opeens of 'mama kijk eens'.....(3 woordjes achter elkaar!) Ze heeft hele verhalen aan de nep telefoon. Ook roept ze 'kus' en komt dan met haar hoofdje naar je toe. Zo lief! We genieten iedere dag weer van haar. Lynde hoopt i...

Onverwachts op de seh

Lynde sliep al 3 nachten erg slecht. Het was afzien. Ik probeerde vanalles om haar stil en slapend te krijgen. Lynde bij ons in bed, flesje geven, katheteriseren, muziekje aan...niets hielp. Haar fontanel was vrij gespannen. Op woensdag ochtend gaf ze over en wilde haar ochtend  fles waar ze altijd dol op is niet helemaal. Ze was moe en huilerig. Overdag ging het wel weer. De nachten bleven rommelig. Vrijdag de kinder neurochirurgie gebeld omdat ik toch een vermoedde had dat er iets met de drain niet goed zat.  We mochten komen. Ik was uit voorzorg al thuis blijven werken. Of we binnen een uur op de seh konden zijn. Snel spullen in pakken. Ook voor mezelf want je weet het niet. Stel dat ik weer moet blijven en geen spullen bij heb. Lynde lag net lekker te slapen en werd uit bed geplukt. In de auto heb ik haar onder het rijden nog een flesje melk en een broodje gegeven. Ze lag naast me in de maxi en binnen een uur waren we in Rotterdam. Na bloed afname, röntgenfoto's en een ech...

Uitslag echo en revalidatie

De uitslag van de echo was gelukkig goed. De hersenkamers zagen er allemaal mooi uit wat betreft vorm en groote. Heel blij mee. Drain kan nu nog maar 1 slag dichter afgesteld worden maar dat doen we in overleg met neurochirurg nog niet omdat je dan geen kant meer op kunt mocht het nodig zijn. Lynde doet nu dus al best veel zelf wat betreft het afvoeren van hersenvocht. Allemaal positief. Morgen gaan we voor het eerst naar Basalt. Heel benieuwd wat ze voor ons gaan betekenen. Lynde is druk met kruipen maar wil heel graag staan. Het lukt haar even als wij haar zelf neer zetten. Haar voetjes glijden wel snel weg. Zelf is optrekken echt een stap te ver. Ze weet niet hoe ze haar voeten onder haar lijfje moet krijgen dus daar oefenen we momenteel ook mee. Maar het begin is er. Ze kan heel even staan....hoe mooi is dat!?: )