Het is weer even geleden dat we wat geschreven hebben over Lynde en ondertussen is ze alweer ruim 2 jaar. Een vrolijk meisje. Een zonnetje in huis. We mogen niet klagen maar nu ze de leeftijd heeft om te lopen voelen we steeds meer dat ze 'anders' is als andere kinderen. Lynde kruipt voornamelijk maar kan al wel langs lopen. Ze loopt erg met gebogen knietjes. Vooruit lopen lukt nog niet. Ze heeft tot nu toe alleen een enkelbrace voor overdag om zo haar voeten en enkels in de juiste positie te houden. (De mitchell brace draagt ze nog iedere nacht zonder problemen. Waarschijnlijk tot haar vierde jaar.) In september de tweede paar sure steps enkelbraces aan laten meten door Westland orthopedie. De andere waren alweer te klein en nodig aan vervanging toe. Best lastig om schoenen te vinden die erover heen passen. Met buiten spelen (al kruipend over de tegels;)) is dat wel een dingetje. Je wilt niet dat de brace beschadigd en zonder is ook geen optie. Eerst hadden we schoentjes va...
Lynde sliep al 3 nachten erg slecht. Het was afzien. Ik probeerde vanalles om haar stil en slapend te krijgen. Lynde bij ons in bed, flesje geven, katheteriseren, muziekje aan...niets hielp. Haar fontanel was vrij gespannen. Op woensdag ochtend gaf ze over en wilde haar ochtend fles waar ze altijd dol op is niet helemaal. Ze was moe en huilerig. Overdag ging het wel weer. De nachten bleven rommelig. Vrijdag de kinder neurochirurgie gebeld omdat ik toch een vermoedde had dat er iets met de drain niet goed zat. We mochten komen. Ik was uit voorzorg al thuis blijven werken. Of we binnen een uur op de seh konden zijn. Snel spullen in pakken. Ook voor mezelf want je weet het niet. Stel dat ik weer moet blijven en geen spullen bij heb. Lynde lag net lekker te slapen en werd uit bed geplukt. In de auto heb ik haar onder het rijden nog een flesje melk en een broodje gegeven. Ze lag naast me in de maxi en binnen een uur waren we in Rotterdam. Na bloed afname, röntgenfoto's en een ech...