Leren katheteriseren

Na een week op afdeling Bos geweest te zijn mochten we na een training katheteriseren Lynde mee naar huis nemen.

We zouden dinsdags kunnen beginnen met het aanleren van katheteriseren maar helaas kwamen de katheters niet op tijd binnen.

Dat duurde even en het was iedere keer weer afwachten wanneer we konden beginnen.

We moesten met drie personen minimaal twee keer gekatheteriseerd hebben in bijzijn van een poliverpleegkundige.

We moesten dan op bepaalde momenten aanwezig zijn en moesten eerst een elearning doen. Dat stelde niet veel voor, maar toen de praktijk! Dat viel nog wel iets tegen als Lynde het op een brullen zette.

Het domste van alles was dat toen we de eerste keer moesten meekijken wij de verpleegkundige moesten gaan vertellen dat ze toch echt in het verkeerde gaatje zat. Er kwam geen urine. Na enig volhouden van haar kant gaf ze met een rode boei toch toe en ja hoor...ze zat toch echt te laag;)

Gelukkig behaalde we alle drie ons certificaat.

Lynde werd toen voor ons gevoel wel heel plotseling ontslagen zo vlak voor het weekend. We kregen wel wat katheters mee maar dat was maar net genoeg om het weekend te overbruggen. Hals over kop moesten we katheters gaan bestellen. Zoeken in een onbekende wereld. Wie, wat, waar, hoe? We werden er helaas niet zo goed in begeleid en werden zomaar in het diepe gegooid.

Gelukkig is alles goed gekomen en zijn we inmiddels wel een beetje meer thuis geraakt in het reilen en zeilen van de medische wereld.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Sure steps en vudo

Vorige week woensdag hebben we de ' sure steps ' enkel brace mee gekregen. Gemaakt door Westland orthopedie. Lynde draagt ze nu een week maar helaas merken we nog geen resultaat. Ze wil graag zitten ipv staan omdat ze niet voldoende kracht heeft in haar beentjes. Hopelijk komt het nog en anders heeft ze toch hogere spalken nodig om meer steun en stabiliteit te krijgen. Vandaag hebben we een vudo gehad. Gelukkig was de druk in de blaas goed en geen reflux te zien deze keer. We blijven 5 x katheteriseren en over 9 maanden opnieuw controle. Verder is Lynde het zonnetje in huis. Ze kletst volop en is duidelijk aanwezig maar kan ook heel lief spelen. Soms staan we versteld van de woordjes die uit haar mond komen. '1,2,3,4,5' zegt ze dan opeens of 'mama kijk eens'.....(3 woordjes achter elkaar!) Ze heeft hele verhalen aan de nep telefoon. Ook roept ze 'kus' en komt dan met haar hoofdje naar je toe. Zo lief! We genieten iedere dag weer van haar. Lynde hoopt i...

Darmspoelen

Vandaag zijn we met Lynde in het Erasmus MC geweest om meer te weten te komen over darmspoelen. Aangezien het vakantie is hebben we er gelijk maar een soort uitje van gemaakt en de andere kinderen ook meegenomen en bij het speeldek gebracht. Ze gaan gelukkig altijd graag mee naar het ziekenhuis. Met andere kinderen spelen, even een lekker broodje eten en een ijsje halen dat maakt het dan meteen weer gezellig. Bij Lynde is het darmspoelen nog niet direct nodig maar het is wel goed om haar nu al te laten wennen aan het darmspoelen omdat er grote kans is dat ze dit op latere leeftijd toch zal moeten. Vooral omdat ze geen kracht of gevoel heeft om zelf al haar ontlasting kwijt te raken. We hebben fijne ervaringen met de wis consulentes in het Erasmus. We kregen goede uitleg en mochten direct zelf proberen. Het stelt niets voor eigenlijk. Maar je moet even weten hoe het werkt en je moet met z'n tweetjes zijn want je komt handen te kort met de canule inbrengen, water inspuiten en ...

Onverwachts op de seh

Lynde sliep al 3 nachten erg slecht. Het was afzien. Ik probeerde vanalles om haar stil en slapend te krijgen. Lynde bij ons in bed, flesje geven, katheteriseren, muziekje aan...niets hielp. Haar fontanel was vrij gespannen. Op woensdag ochtend gaf ze over en wilde haar ochtend fles waar ze altijd dol op is niet helemaal. Ze was moe en huilerig. Overdag ging het wel weer. De nachten bleven rommelig. Vrijdag de kinder neurochirurgie gebeld omdat ik toch een vermoedde had dat er iets met de drain niet goed zat. We mochten komen. Ik was uit voorzorg al thuis blijven werken. Of we binnen een uur op de seh konden zijn. Snel spullen in pakken. Ook voor mezelf want je weet het niet. Stel dat ik weer moet blijven en geen spullen bij heb. Lynde lag net lekker te slapen en werd uit bed geplukt. In de auto heb ik haar onder het rijden nog een flesje melk en een broodje gegeven. Ze lag naast me in de maxi en binnen een uur waren we in Rotterdam. Na bloed afname, röntgenfoto's en een ech...

Het leven van elke dag met spina bifida

Zoeken in deze blog